Dla mnie też tajemnicza, majestatyczna, uduchowiona,przenosząca w czasie. Raz człowiek ma wrażenie, że przeniósł się o sto lat a już następnego dnia o świcie jest jeszcze tysiąc lat wcześniej.
Ona potwierdza mnie w przekonaniu, że to co najpiękniejsze, jest troszkę dalej. To jest jak z tym wypływaniem na pełne morze, za ten nieosiągalny horyzont. Kolejne doświadczanie życia, a to przecież najpiękniejsze co może spotkać człowieka. Jednak aby to zobaczyć, kolejny raz trzeba było wyjść ze strefy komfortu. Poranne wstawanie jeszcze przed wchodem, aby dotrzeć do miejsc, w którym na pewno czeka nagroda w postaci niezapomnianych widoków.Tutaj każdy dzień przynosi przygodę, każdy moment daje pozytywne wibracje a spokojne w odbiorze widoki wprowadzają w człowieka spokój i harmonię. Widząc to wszystko, człowiek czerpie przyjemność z panującej ciszy. Mam wrażenie, że te widoki, to jak nieskazitelne, olejne obrazy, a każde pociągnięcie pędzlem jest dobrze przemyślane.
Tym razem obrazy, w których prostota i cisza przedstawia Birmę taką jaką zobaczyłam, jaką czułem każdym zmysłem.
Previous Post
PETRONAS TWIN TOWERS... do spełniania marzeń
Next Post
TRUE BUDDHA SCHOOL...kilkanaście minut z życia
5 komentarzy
Oglądając te zdjęcia czułem mgłe na skórze… magia Mario, gratuluje….
Obejrzałem na bezdechu…rewelacja!
no pięknie 🙂 pięknie 🙂 namówiłeś mnie na wyjazd do Birmy i Kambodźy, haha
udanego podróżowania
Ekstra!